Κυριακή 23/5 στις 9 μ.μ. στο Στέκι Μεταναστών – Κοινωνικό Κέντρο (Ερμού 23), το Cine Libre προβάλλει δύο έργα
1. “Ο γιος του γείτονά σου” (E. Stephensen, Δανία, 1976)
Πώς γίνεται κανείς βασανιστής; Το ερώτημα διερευνά το δραματοποιημένο αυτό ντοκιματέρ εξετάζοντας την περίπτωση των φαντάρων που, στη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα, εκπλήρωσαν τη στρατιωτική τους θητεία στην ΕΣΑ. Πολύ δυνατό φιλμ, που είναι ελάχιστα προβεβλημένο και εξαιρετικά σπάνιο.
2. “Ελευθερία της συνείδησης” (Ισπανία, 2009)
Ντοκιμαντέρ, ή μάλλον εκτενές ρεπορτάζ, για την κατάσταση και το κίνημα των αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα, βασισμένο στη συνάντηση του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης πέρσι στην Αθήνα.
http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=23355
ελληνικα>>castellano>>english
ελληνικα:
Βίντεο από την κίνηση Αντιρρησιών Συνείδησης στην Τουρκία, στην οποία συμμετέχει ενεργά και ο αναρχικός χώρος. Τον τελευταίο καιρό έχει παρατηρηθεί μια έντονη κινητοποίηση γύρω από το θέμα της στράτευσης και τα προβλήματα που παρουσιάζονται στον Τουρκικό στρατό (βλ. νεκροί σε συγκρούσεις με Κούρδους αντάρτες, αυτοκτονίες και “αυτοκτονίες”).
Το βίντεο δείχνει στιγμιότυπα από κινητοποιήσεις και εκδηλώσεις για την άρνηση στράτευσης, που τα τελευταία 1-2 χρόνια έχει αρχίσει να απασχολεί όλο και περισσότερους νεολαίους στην Τουρκία.
castellano:
Video del movimiento de los Objetores de Conciencia en Turquia, donde el sector anarquista tiene una participacion activa. Ultimamente se ha notado un movimiento alrededor del tema del alistamiento y los problemas que genera el ejercito militar turco (p.e. muertos en los conflictos con los Kurdos guerrilleros, suicidios y “suicidios”).
El video muestra momentos de las actividades sobre la objecion de conciencia, que los ultimos 2 años ha empezado ha preocupar cada vez mas jovenes en Turquia.
english:
Video about the movement of the Consciousness Objectors in Turkey, where the participation of the anarquist section is active. Lately there is a movement around the military service and the problems that it has in Turkey (f.e. dead people in struggles with the Kurdish, suicides and “suicides”).
This video shows moments of the demostrations nad the activities about the consciousness objection, that the last 2 years began to worry more young people in Turkey.
LINK VIDEO:
http://barisicinvicdaniret.org/
http://antirrisies.gr/node/860
El Sabado 5 de junio a las 21:00
Proyeccion presentacion del documental:
Libertad de Conciencia
En la 23ª Feria Alternativa de Valencia
Os esperamos alli
Un abrazo
ALFALFA PRODUCCIONES
Ας το πούμε απλά. Δε γουστάρουμε να πάμε φαντάροι. Δε θέλουμε το στρατό ούτε για εμάς, ούτε για κανέναν. Μας απωθεί ένας μηχανισμός εξουσίας, ιεραρχίας, απόλυτης πειθαρχίας, παραλογισμού, ισοπέδωσης της προσωπικότητας, της διαφορετικότητας, της ιδιαιτερότητας. Ένας μηχανισμός που υπάρχει για να ασκεί βία προς τρίτους, αλλά και στους ίδιους τους “μετέχοντες” σε αυτόν.
Γνωρίζουμε τι ρόλο έχουν παίξει οι στρατοί ως σφαγείς της ιστορίας, κατακτητές, δυνάμεις κατοχής ή εσχάτως “ειρηνευτικές δυνάμεις” και “ανθρωπιστικές αποστολές”. Ξέρουμε και τα παράσημα του “δικού μας” εθνικού στρατού. Το ρόλο του στις δικτατορίες τόσο τις προπολεμικές όσο και κυρίως της επταετίας. Τις διεθνείς του αποστολές στην Ουκρανία, στην Κορέα, στη Βοσνία, το Κόσοβο, το Αφγανιστάν.
Αν υπάρχει κάποιο νόημα στη λέξη πατρίδα σίγουρα για εμάς δεν είναι το μίσος για το γείτονα Τούρκο, Μακεδόνισσα, Αλβανό κτλ. εργαζόμενο, μαθήτρια, φοιτητή που αναγκάζεται να καταπίνει τις αντίστοιχες αηδίες περί εθνικού συμφέροντος που μας ταΐζει και η εγχώρια άρχουσα τάξη και η στρατοκρατική κάστα (ευτυχώς αδύναμη και σε απαξίωση όσο ποτέ σε αυτή τη χώρα). Μας είναι ξεκάθαρο πως το μέτωπο σύγκρουσης που διαλέγουμε είναι ενάντια στο αφεντικό μας, στο λαμόγιο πολιτικό που μας κυβερνά, τους κεφαλαιοκράτες του τόπου που μας κοροϊδεύουν στα μούτρα, έναντια στον κάθε τύπου φασίστα της διπλανής πόρτας και όχι εναντίον των απέναντι (που η αμαρτία τους είναι απλά ότι γεννήθηκαν απέναντι).
Μας εξοργίζουν οι στρατιωτικές δαπάνες. Έχουμε δέκα χρόνια που τελειώσαμε το σχολείο, πολύ λίγα που βγάλαμε την όποια κάποια σχολή μας, μόλις (άλλα ήδη) 2-3 τουλάχιστον που μπήκαμε στην εργασία. Δεν προλάβαμε να ξεχάσουμε τις ελλείψεις στα προηγούμενα χρόνια σε δασκάλους, σε υποδομή, σε βιβλία και γενικά σε δυνατότητες. Κι έχουμε ήδη νιώσει στο πετσί μας την τρομοκρατία του βασικού μισθού, την αγωνία αν θα μας κολλήσουν ένσημα ή όχι, αφού (λέμε τώρα) μετά από πολύ κόπο γλιτώσαμε από την αγωνία αν θα έχουμε δουλειά. Την ίδια στιγμή τα αεροπλάνα του στρατού ψηλότερα και περισσότερα πετούν, οι φρεγάτες μακρύτερα πλέουν. Κανένας μπαμπούλας για εχθρούς του έθνους δεν μας πείθει για την ανάγκη αυτών των εξοπλισμών, και σίγουρα το δόγμα “για να έχεις ειρήνη, ετοιμάσου για πόλεμο” είναι από τα πιο άρρωστα που σκέφτηκε ποτέ ανθρώπου νους.
Μας κάθεται στο σβέρκο κι ο κοινωνικός ρόλος του στρατού. Ένα ακόμα κεφάλαιο στη γραμμικότητα της ζωής μας. Ένας χρόνος έξω από τον κόσμο, μακριά από όσα αγαπούμε, από όσα κάνουμε, από τους αγώνες μας. Κι αυτό γιατί «οι εμπειρίες από το στρατό είναι αξεπέραστες», «το κλίμα φανταστικό» (σχεδόν θλίψη προκαλούν αυτές οι ατάκες) και κυρίως γιατί θα γίνουμε (επιτέλους) άντρες. Ε, όχι, αν η αντροσύνη είναι αυτό που είστε, κρατήστε την για τον εαυτό σας, ας παραμείνουμε παιδιά, ας μπορούμε να αγγίξουμε και τη θηλυκή (ή όποια άλλη) πλευρά μας.
Τι νόημα έχει αν δε βγεις να το φωνάξεις;
Αισθανόμαστε αλληλέγγυοι με καθέναν που αρνείται την ένταξη στο στρατιωτικό μηχανισμό, που αμφισβητεί δια της απουσίας του ή της πάσης φύσεως διαφορετικής – εναλλακτικής στάσης του την υποχρεωτική στράτευση. Με αυτούς που βγάζουν τη γλώσσα και πηδούν από τη βάρκα ή διαλέγουν άλλο καράβι. Απλά δεν είναι αυτό που μας ταιριάζει, αυτό που (μετά από πολλή σκέψη και κουβέντα) διαλέγουμε. Θαρρούμε πως είναι πια ώριμος ο καιρός να βγούμε και να αρνηθούμε τη στράτευση πολιτικά, δημόσια και ωραία. Πως χρειάζεται να σπάσει η σιωπή γύρω από το θέμα, να δημιουργηθεί ένα ρήγμα στο πλέγμα της βεβαιότητας πως “έτσι έχουν τα πράγματα” και της αφωνίας των σκέψεων ότι δεν είναι μόνο έτσι. Να μιλήσουμε ξεκάθαρα για κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης (σκεπτόμενοι διαρκώς την κατάργηση του στρατού ως τέτοιου), αρνούμενοι μαζί με αυτήν κάθε δικαίωμα του στρατού και του κράτους να μας την επιβάλλουν. Να κάνουμε σαφές και αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμά μας στην συνειδητή και “στρατευμένη” προσφορά του χρόνου, της διάθεσης, της γνώσης και της κάθε ικανότητάς μας στις κοινωνικές δράσεις και τα κοινωνικά πεδία που ιεραρχούμε υψηλότερα και στα οποίες γνωρίζουμε καλύτερα από κάθε υδροκέφαλο μηχανισμό πως μπορούμε να προσφέρουμε περισσότερο.
Χαιρόμαστε και γεμίζουμε δύναμη από τη συνάντησή μας και την αβίαστη απόφαση της συμπόρευσής μας. Βρεθήκαμε και ενώνουμε διαθέσεις και δυνάμεις για να κινηθούμε όχι, όπως θα μας προτιμούσαν, κατά μονάδες χαμένες στην επικαιρότητα και το χάος των γεγονότων, αλλά ως συλλογικότητες, μικρές ή μεγαλύτερες με αλληλεγγύη και αμοιβαία εμπιστοσύνη με λόγο επιθετικό και ξεκάθαρο.
Στις σειρές του Μαΐου και του Αυγούστου του 2010, κάποιοι ούτε θα παρουσιαστούμε, ούτε θα κρυφτούμε. Θα φορέσουμε καλοκαιρινά κι όχι παραλλαγή, θα κάνουμε κάμπινγκ κι όχι στρατόπεδο. Γνωρίζοντας τις ενδεχόμενες συνέπειες και αναλαμβάνοντας πλήρως τις ευθύνες της επιλογής μας, θα αρνηθούμε το στρατιωτικό μας πεπρωμένο, διατηρώντας ακέραιη την πολιτική και κοινωνική μας υπόσταση.
Μάιος 2010
Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Γιάννενα-Κόρινθος,
πηγή: http://www.antirrisies.gr/node/845
“Μονοπάτια στην Πόλη-3ος γύρος”
ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ www.monopatia.gr
ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΙΘΕΙ:
ΣΑ 1/5: Προβολή “Ελευθερία της Συνείδησης”
ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ Le Cirque , Τσιρογιαννη 3, Θεσσαλονικη, τηλ. 2310 271211.
https://libertadeconciencia.espivblogs.net
ΧΑΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ – TIEMPO PERDIDO – WASTED TIME
ελληνικα
Το τραγουδι “Χαμενος Χρονος” ηχογραφηθηκε το 2009 στην Βαλενθια, Ισπανια.
Ειναι μερος της συλλογικης και αυτοοργανωμενης δημιουργιας “Ελευθερια της Συνειδησης”.
Τα ατομα που συμμετειχαν στην ολοκληρωση του τραγουδιου ειναι απο την ομαδα ΑΛΦΑΛΦΑ PRODUCCIONES.
castellano
La cancion “Tiempo Perdido” se grabo en 2009 en Valencia.
Es una parte de la creacion colectiva y autogestionada “Libertad de Conciencia”.
La gente que ha participado en la realizacion de la cancion forma parte del grupo ALFALFA PRODCUCCIONES.
english
The song “Wasted Time” was recorded in 2009 in Valencia, Spain.
It is part of the collective and self-organized creation ”Freedom of Consciousness”.
The people involved in the realization of the song are part of the group ALFALFA PRODUCCIONES.
El Dimecres 24 de Març 2010
a les 20:00 sopar i xarla sobre la objeccio de conciencia i insubmissio de Grecia
a les 22:00 projeccio del documental “Libertad de Conciencia”
en el C.S.O.A. La Papa
Carrer Sagrera Nº 14, parada de metro Sagrera, Barcelona
El proper divendres 12 de març l’Ateneu Llibertari l’Escletxa
conjuntament amb els companys del Col·lectiu Antimilitarista Tortuga hem
organitzat la presentació del documental “Libertad de conciencia”.
Comptarem amb la presència d’un company grec que ha sigut un dels autors
del documental.
El documental tracta sobre l’objecció de consciència i la insubmissió al
servei militar a l’estat grec.
Després encetarem un debat on aprofondirem en la realitat de l’objecció de
consciència a Grècia de la mà del coautor del documental i
contextualitzarem amb les vivències del MOC a les nostres terres amb
l’experiència dels companys de Tortuga.
En acabar podrem gaudir d’una bon sopar grec (vegà).
DIVENDRES 12 de MARÇ
> 20.00h: Presentació del documental “Libertad de conciencia”
> 22.00h: Sopar grec (vegà)
LLOC: local de la MEKA [carrer Sargento Vaillo núm 26, baix -Alacant]
ORGANITZA: Ateneu Llibertari l’Escletxa i Grup Antimilitarista Tortuga
http://www.alacalle.com/ficha.aspx?canal=cine&id=9047
http://www.escletxa.org/2010/03/09/presentacio-del-documental-libertad-de-conciencia
http://infopunt-vlc.blogspot.com/2010/03/alacant-presentacio-del-documental.html
http://www.lahaine.org/index.php?p=43916
http://mislatacontrainfos.blogspot.com/2010/03/alacant-presentacio-del-documental.html